1951-1985
1) EGKS, 1951:

Als eerste wordt EGKS opgericht, de kolen- en staalindustrie. Duitsland was op dat moment nog een grote bedreiging voor de vrede. Daarom was het noodzakelijk om Duitslandpolitiek en economisch in een samenwerking te betrekken. Er ontstaat een plan bij Frankrijk namelijk : ‘ de totale FranseDuitse productie van kolen en staal’. Bij dit plan zou er een gemeenschappelijke autoriteit waar niet alleen

Duitsland en Frankrijk aan deel kunnen nemen maar ook andere landen uit Europa. Er wordt gekozen voor de EGKS omdat de kolen en staal een belangrijke toe voer is aan de oorlog industrie. Deze samenwerking wordt op 18 april 1951 in werking gezet, de deelnemende landen zijn Frankrijk, toenmalige Duitsland,Italië, België, Nederland en Luxemburg. Dit is het begin van de Europese samenwerking.
2) Verdrag van Rome (EEG), 1957
Door de druk van de koude oorlog probeerde de EGKS zijn samenwerking uit te breiden op gebied van defensie en politiek. Door de nationale gevoelens van de verschillende landen bleek dit niet makkelijk te realiseren. Als eerste werd er alleen het Euratom verdrag vastgesteld, waarmee het verbruik van kernenergie werd vastgesteld. Later werden de nationale belangen naar meer samenwerking groter. Zo werd het verdrag voor Europese economische gemeenschap ( EEG) opgericht op 25 maart 1957, met als doel vrij verkeer van personen, goederen, diensten en kapitaal (tussen de landen die deelnemen).
3) Akkoord van Schengen, 1985:
Het akkoord van Schengen werd ondertekend in 1985, alleen werd dit niet direct in werking gezet maar pas na 10 jaar. Dit akkoord houdt in dat de bevolking onder de deelnemende landen (van de EU) de mogelijkheid hebben om vrij te reizen zonder politiecontroles. Zo ontstond een gebied zonder binnengrenzen en dit wordt ook
wel de Schengen zone genoemd. Naast deze voordelen biedt dit akkoord (dat opgenomen is in 1997 in het verdrag van Amsterdam) ook nog is een strengere regels voor bevolking buiten de deelnemende landen. Het schengenakkoord begon met de landen België, Nederland, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. Later wordt de Schengen zone uitgebreid tot 22 EU landen.